cz. 15

Następnego dnia obudził mnie delikatny pocałunek.

-Kochanie wstawaj.

-Która godzina?

-Wpół do dziesiątej.

-Oszalałeś? Czemu nie obudziłeś mnie wcześniej?

-Nie miałem serca tak słodko spałaś.

-Przez ciebie spóźnię się na trening. Przyznaj się nie obudziłeś mnie dlatego żebym w ogóle na niego nie poszła.

-Przejrzałaś mnie.

-Jesteś nienormalny. Za karę zawozisz mnie na trening.

-Ok – niechętnie, ale na szczęście się zgodził.

-A i jeszcze jedno proszę zrobić mi kanapki, a ja w tym czasie pójdę pod prysznic.

Po dziesięciu minutach siedzieliśmy już w samochodzie i ruszaliśmy z parkingu.

-Myślałeś, że naprawdę zrezygnuję z treningu?

-Miałem taką nadzieję, ale wiedziałem, że nie łatwo jest cię do czegoś przekonać.

-Masz rację nie łatwo.

-Co ty na to żebym poszedł dzisiaj na twój trening?

-Wojtek nic mi się nie stanie naprawdę, nie musisz mnie niańczyć.

-Chcę po prostu pójść na trening mojej dziewczyny co w tym dziwnego?

-Nic, ale obiecaj mi, że będziesz siedział cicho.

-Będę cichutko jak mysz pod miotłą.

-W takim razie zgadzam się, ale później ja jadę na wasz trening.

-Ok.

Po chwili dojechaliśmy pod halę, ja poszłam do szatni, a Wojtek skierował się w stronę sali. Szybko się przebrałam gdyż w szatni nie było już żadnej z dziewczyn. Gdy weszłam na salę dostrzegłam Wojtka w otoczeniu moich koleżanek z drużyny.

-Ej wy tam odczepić się od mojego chłopaka.

-Widzę, że jesteśmy już wszystkie więc możemy zaczynać. 20 kółeczek wokół sali.

Rozgrzewka trwała pół godziny, następnie trener podzielił nas na dwa składy i zagraliśmy mecz. Przez cały czas czułam na sobie wzrok Wojtka, a gdy tylko spoglądałam na trybuny widziałam jak na mnie patrzył. Moja drużyna wygrała dość szybko więc po godzinie podeszłam do Wojtka.

-Byłaś świetna.

-Nie przesadzaj to tylko trening. Jest wiele lepszych ode mnie.

-Dla mnie ty jesteś najlepsza. - pocałował mnie namiętnie.

-Nie chciałbym wam przeszkadzać, ale idziemy na siłownię. - na salę wszedł Mario.

-Cholera zapomniałem, że dzisiaj trening siłowy. Idziesz ze mną?

-Nie mam ochoty wracać do domu na pieszo więc idę.