cz. 44

Dwadzieścia minut. Oszalał, normalnie oszalał. Jak mam wyszykować się w dwadzieścia minut. Przecież nawet nie zdążę się umalować. Kiedyś to normalnie go zabiję. Nie moja wina, że dziewczyna potrzebuje zazwyczaj dwa razy tyle czasu na wyszykowanie niż chłopak.

-Weronika błagam cię, spóźnimy się.

-Spokojnie zdążymy, jak zwykle przesadzasz, a pewnie i tak będziemy przed czasem.

-Czekam w samochodzie, jeżeli za dziesięć minut nie zejdziesz idziesz na pieszo.

-Nie zrobisz mi tego?

-Chcesz się przekonać?

Po dziesięciu minutach usiadłam na siedzeniu pasażera w samochodzie Sebastiana.

-To dokąd jedziemy?

-Klub wynajął dla nas cały klub.

-Nie będzie wrzeszczących hotek. Jak świetnie. Mam już powoli dość tekstów typu: „o matko to ten siatkarz, on jest taki przystojny”

-Masz rację to jest wkurzające, ale na szczęście nie każda dziewczyna taka jest.

-Dzięki Bogu.

Gdy tylko weszliśmy obok mnie pojawiły się dziewczyny z drużyny.

-Tak się cieszymy, że przyszłaś.

-W końcu nie mogłabym opuścić ostatniej imprezy z moimi ulubionymi koleżankami.

-Wracasz do Polski?

-Na razie tak. Chcę być na ostatnich meczach klubowych Wojtka, a co będzie później to się jeszcze okaże. Może w następnym sezonie nadal będziemy koleżankami z drużyny.

-Byłoby świetnie.

-Można panią prosić do tańca? - obok mnie pojawił się Sebastian.

-Przepraszam was dziewczyny.

Stanęliśmy na środku parkietu i ruszaliśmy się w rytm muzyki.

-Będę za tobą tęsknić.

-Ja też, ale zobaczymy się na pewno w Polsce na mistrzostwach.

-O ile trener będzie widział mnie w swojej drużynie.

-Żartujesz? Przecież jesteś najlepszym siatkarzem na swojej pozycji.

-Nie słódź.

-Nie musisz mi wierzyć.

-Wiesz może co z Facundo? Chce przedłużyć kontrakt?

-Z tego co wiem to tak. Razem z Nicolasem chcą zostać w Bełchatowie na dłużej. Czują się tam świetnie i nie dziwię się. Nasi kibice są naprawdę genialni.

-Obiecasz mi coś?

-Zależy co?

-Obiecaj mi, że nie stracimy kontaktu.

-Oczywiście, że nie. Nie pozwolę, żeby nasza przyjaźń się skończyła. Poza tym ktoś musi informować mnie o tym co dzieje się u dziewczyn. - wystawiłam mu język i udałam się do stolika przy którym siedziały moje koleżanki.

Rozdział o niczym. Rok szkolny zakończony. Średnia 4,5 całkiem nieźle, myślałam, że będzie gorzej. Życzę wszystkim udanych wakacji :)